Kerstvis

Dit is geen verschrijving of dat ik een verkeerde toets heb aangeslagen.

Het woord is echt Kerstvis. Eigenlijk 2^e kerstdagkerstvis.

We waren al een paar dagen onderweg van Mindelo op de Cabo Verde naar Bridgetown op Barbados en wij vierden onze Kerst 2015 op zee.

Niet zo maar ergens in de middle of nowhere, nee op 1^e kerstdag waren we om 11.00 uur op 15.56.18 Nb en 33.49.01 Wl en ieder uur 5 of 6 mijl verder in de goede richting. Ook wij hadden een kerstbrood. Maar ondertussen wilde ik toch wel eens een vis vangen. Niets mooiers als een verse vis op 2^e kerstdag, toch??

Met alleen maar water om ons heen. Tijdsbesef was er al totaal niet meer.

Een ander beeld dan golvende golven en ruisend water hadden we niet meer.

Ja, toch wel, als ik goed keek, van onszelf in een steeds meer aftakelende toestand.

Gooi alle afslankmethodes maar overboord, ga gewoon de Atlantische oceaan van Cabo Verde naar Barbados oversteken, val je vanzelf af en raak je dodelijk vermoeid.

Afhankelijk van het moment van de dag, blauwe luchten met schaapjesachtige wolken of lammetjes, want op een gegeven moment vraag je je echt af of je niet aan het hallucineren bent.

Of een diep zwart donkere hemel bezaaid met heldere fonkelende sterren en als de maan opgekomen was minder fonkelend maar een mooi helder verlichte nacht. Eigenlijk zijn de nachten nog het mooist.

Hier doe je het voor, dat afslanken is een bijkomend voordeel.

Maar goed, het enige tijdsbesef waar we bewust van waren en waar we wel heel erg naar uitkeken was via de SSB radio. Iedere avond om 21.00 uur met de andere boten die onderweg waren, of die paar die nog in Mindelo lagen om later te vertrekken naar Suriname of die al in Barbados waren gearriveerd. Het contact dat er nog steeds een echte bewoonde wereld was, ergens. En niet dat we in een tijdloze tijdcapsule grenzeloos ergens rondzeilde.

Ook hadden we via de marifoon contact met de boten die binnen 20 mijl van ons vandaan waren.

Een van deze boten had een vis gevangen en wij nog steeds niet. Naar zijn aas geïnformeerd en zijn geheime wapen te horen gekregen, wat ik hier niet kan vertellen natuurlijk…

Wel dat wij dus 15 minuten later ook beet hadden. 2^e kerstdag 2015 staat in mijn geheugen gegrift als “Fish Catch Day on second Christmasday 2015” en zal voortaan ieder jaar herdacht worden. De trommel van de hengel begon ineens heel hard af te lopen en de spanning liep op, niet alleen op de draad maar ook bij ons en in de lip van de vis. Even later hadden we een mooie mai mai en die geslacht, fileren wil ik het niet noemen, maar wel superlekker. Op de huid gegrilld.

Daarna natuurlijk de smaak te pakken gekregen en iedere dag gevist. 2 dagen later weer beet, nu liep de trommel van de hengel als een razende leeg en tegen de tijd dat ik die kon stoppen hoorde ik alleen nog maar toooiiiing en was er 80 meter of meer draad en mijn geheim wapen met een vis er vandoor. Niet getreurd, ik had zoveel flubbers van collega Danny T. meegekregen dat ik de hele oceaan leeg kon vissen.

Dus snel nieuwe aas gemaakt, want ja die smaak van die mai mai wilden we overtreffen.

Maar helaas die verspeelde lijn en aas was ook de laatste keer dat er nog enige actie in de buurt is geweest. Wel veel wier gevangen waardoor de trommel soms een alarmerend geluid gaf, de spanning opliep, het water in de mond stroomde maar geen vis.

Dus dan maar weer witte bonen in tomatensaus, het geheime afslankrecept.