Zeilen, klussen en steeds handiger.

Het ene kan niet zonder het andere, klussen wel zonder zeilen maar omgekeerd niet.

Is het niet gewoon het normale onderhoud, als poetsen om het materiaal te beschermen tegen allerlei weersinvloeden of gewoon omdat je zuinig bent op je spulletjes, dan is het wel omdat er regelmatig wel iets is dat er gewoon even geen zin in heeft.

Kapot kun je het niet echt noemen maar helemaal heel is het ook weer niet.

Soms is een reden niet aan te geven, maar het is wel lastig. 

Vooral omdat je wel afhankelijk bent van de verschillende onderdelen van je boot.

Een fok die met het achterlijk tegen een zaling aan schuurt en daar een verstevigingsstukje nodig heeft. 

Net als bij een auto is regelmatig olie peilen en bijvullen belangrijk, dus ook bij een boot.

Oliefilters en brandstoffilters om de zoveel tijd verwisselen en controleren op drab, een wierfilter controleren en schoonmaken, watermaker om de paar dagen gebruiken en het filter gewoon in de zee achter de boot aanslepen om schoon te maken.

Tijdens een van onze langere tochten hadden we regelmatig contact via de marifoon met een Nederlands stel, René en Brigit. Om de een of andere reden ging dat steeds slechter en hadden we op een gegeven moment helemaal geen verbinding meer. Terwijl ik net daarvoor nog een vrachtschip had opgeroepen met de vraag of ik niet in de weg zat. 

Ook werden wij bij René niet meer gezien op zijn AIS plotter. Terwijl hij wel alle andere schepen zag. Ook dat was makkelijk te controleren door een vrachtschip op te roepen, die wij zelf wel zagen en het bleek dat hij ons ook heel duidelijk zag.

De AIS is er ook verantwoordelijk voor dat we op Marinetraffic.com zichtbaar zijn.

We waren toch echt nog niet in de Bermuda Driehoek, alhoewel hier op de waterkaart ook stond dat er magnetische storingen konden optreden. Voor mijn eigen gemoedsrust hield ik het daar maar op. We zagen per slot van rekening nog heel veel andere schepen op de AIS en onze plotter deed het ook nog goed, naast mijn hoofdlampje op batterijen waar ik al heel veel positieve reacties op krijg.

Wel zo makkelijk om in de nacht een waterkaart te lezen. 

Duracell batterijen, daar kom je verder mee.

Een paar weken geleden had onze windrichtinggever boven in de mast het begeven, mag ook wel na 13 jaar ononderbroken rondgedraaid te hebben in weer en wind. Deze geeft op een schermpje aan waar de wind vandaan komt, hoe hard het waait en nog wat andere windinfo.
Nu hadden we daar al rekening mee gehouden en een vervangingsset bij Correct Marine gekocht. 

Alleen jammer dat die 15 meter boven mijn hoofd staat en ik degene ben die de mast in mag.

Daarna hadden we weer mooi beeld op het schermpje, trouwens ook 13 jaar oud en je raadt het al. 

Dus toen in Cascais ook dit schermpje onderweg naar Lissabon de geest gaf, hoefde ik die alleen maar te vervangen. En toen deed het nieuwe schermpje het ook niet.

Dan zijn er verschillende opties, windschermpje is niet kapot, kabel door de mast is ook 13 jaar oud en kan kapot zijn of de koppelstukjes onderdeks zijn versleten of de nieuwe windgever boven in de mast is kapot.

Na van alles en nog wat doorgemeten te hebben, ik word steeds handiger met een multimeter, de garantie benut via een dealer in Lissabon. Wel 4 keer op en neer de mast in geweest en alles doet het weer. Het bleek gewoon dat de nieuwe windrichtinggever kapot was.

  

De marifoon, VHF,  doet het weer gewoon en wat het was?? 

Het AIS probleem zat echt bij René en niet bij ons.

We hadden zelf een wifiversterker geïnstalleerd. Dat kan niet moeilijk zijn als je gewoon de gebruiksaanwijzing volgt. Maar ook die heeft voor wat hoofdbrekens en een extra tochtje naar Vigo gezorgd om het elektrische systeem van de boot eens professioneel te laten doormeten. En ook later nog met veel zelf meten en rekenen zijn we achter het probleem gekomen. Een schakelaartje was de oorzaak. Die verwijderd en ook dat was weer opgelost.

Gaandeweg kwamen we er achter dat de stroomvoorziening niet helemaal toereikend is.

De zonnepanelen en windgenerator kunnen het niet zo goed bijhouden. 

Je hebt zon en wind nodig, pffff en laat het daar nu net aan ontbreken op cruciale momenten.

Daar hadden we al wel een beetje rekening mee gehouden. We hebben een elektrische stuurautomaat. Dit zorgt ervoor dat je zonder zelf te sturen de goede richting uit kunt zeilen. 

Afhankelijk van het te kort aan stroomopbrengst zouden we onderweg een windvaanstuurinrichting gaan aanschaffen. Zodat we nog steeds zonder zelf te sturen in de goede richting kunnen zeilen en dan zonder stroomverbruik. 

Ondertussen is die gekocht, van Nederland naar Portugal vervoerd (met dank aan Brigit!) en moet het apparaat nog ergens opgebouwd worden. Daarover later meer.