maandag 12 oktober 2015

Oversteken naar een andere wereld


Engelsen hebben een uitdrukking, nu hebben ze wel meerdere uitdrukkingen, maar ik bedoel deze; lying like a veggie (vegetable), dat hebben we de afgelopen dagen gedaan op Culatra. Ik had ook als titel kunnen kiezen, Lying like a veggie on Culatra en daar een gigantische spannende thriller over kunnen schrijven en dan de rest van mijn leven kunnen genieten van de royalty’s die ik daarvan zou opstrijken.
Maar ja, wie wil er nu niet gewoon weer op 1 augustus 2016 gaan werken, toch??
Dus dat schrijverstalent maar op het strand laten liggen naast die veggie.

We zijn samen met RenĂ© en Brigit ‘s- morgens om 04.00 uur vertrokken. Iets eerder opgestaan om toch maar even een ontbijtje te scoren en een primatoertje, want je weet maar nooit.

De oversteek naar Rabat is een rechte streep naar het zuiden. We hadden weinig wind dus met alleen de fok op en de motor aan op weg. Prachtig mooi zonnig weer, geen dolfijn te zien en 36 uur later zo fris als een hoentje in een box bijna naast de koning van Marokko. Je vaart werkelijk een andere wereld binnen.



Van te voren had Lia al een paar bakjes nasi en andere dingen gemaakt om snel te kunnen pakken als we honger zouden krijgen. Het wachtschema van om de 3 uur wisselen hebben we consequent gevolgd en toen we uiteindelijk aankwamen waren we een stuk frisser dan de bij de andere langere tochten.






             
   



Om 24.00 uur was het weer mijn beurt. Er kwam toch nog wat wind opzetten zodat we heerlijk konden zeilen tot een uur of zes.
Lia lekker laten slapen en alleen maar watergeruis en stilte om je heen.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Remco en Lia, Hier een berichtje van mij; ik liep een paar Hullo Poro-berichten achter, maar ben nu helemaal weer bij. Jullie maken wel veel mee, zeg, en het is niet alleen maar relaxed een beetje dobberen op de zee, maar echt wel hard werken en vroeg op met aflossing om de paar uur. Petje af. hoor.
In ieder geval vermaken jullie je prima, ondanks de technische mankementen.
Wij zijn net terug van een vakantie uit Rhodos en we hebben daar rondgelopen in de haven van Rhodos en al die mooie (zeil)boten bekeken die daar lagen. Vanuit diverse landen en toen dacht ik nog: "het zou toch wel heel leuk zijn als de boot van Remco en Lida hier tussen zou liggen en dat we dan even een bakkie konden gaan doen". Maar helaas zover waren jullie nog niet. Ook leuk hoor Rhodos, misschien komen jullie er nog.
Het gaat jullie goed, doe voorzichtig en blijf berichtjes sturen. Veel plezier.

Groetjes,
Jenny Gr.

John zei

Dat was een kort bericht als ik hem met de vorige vergelijk. Een hapklare brok die ons even meeneemt in een ovesteek naar een andere wereld. Goed dat die nachtelijke tochten toch wat gaan wennen en jullie daar een bepaald ritme in vinden. En ja...wat zal ik nu eens zeggen over dat boek wat je toch maar niet ging schrijven. En achter de opmerking om op 1 augustus 2016 weer gewoon te gaan werken staan 2 vraagtekens. Ik proef enige twijfel en dat is misschien niet eens zo gek. Als je het mij zou vragen zou ik toch maar proberen dat boek te schrijven, wie weet wat het je brengt. Tenslotte zullen tijdens die stille nachtelijke uren met wind en zeegeruis wel de nodige ervaringen van jullie reis voorbij komen. Oh,ja, doe de koning even de groeten van mij. Gr. John

Frank zei

Net even gekeken en ik zie dat je nog steeds in Rabat ligt. Althans je boot ;-).
Benieuwd of je al een bakkie ben wezen doen bij de koning, en of je gelijk hebt gevraagd hoe het met de burgerparticipatie staat in Rabat.
In het Westlandse gaat alles zijn gangetje. Ik zou over het terugkomen naar het werk nog eens een nachtje slapen of, als je dadelijk met de grote oversteek een momentje hebt dat je niet al jullie fantastische ervaringen nogmaals aan je voorbij laat gaan, daar een momentje over nadenken.
Blijf genieten en probeer ook, voor alle jaloerse thuisblijvers, af en toe een momentje te vinden om wat aan de blog te werken.
Gr. Frank

Een reactie posten