We hebben een heerlijke tijd gehad in Portugal en zijn
benieuwd naar Marokko.
Nou die ervaringen zijn overweldigend en zelfs zo dat ik
er geen woorden voor kan vinden. Wel verschillende keren aan begonnen en hele
vellen vol geschreven. Maar het kwam niet uit de verf, om maar eens een
uitdrukking uit een ander metier aan te halen.
Wat een uitzonderlijk land, in alle opzichten. Iedereen
zou eens een kijkje moeten komen nemen. Vandaar alleen maar plaatjes dit keer. Nou ja, beetje tekst.
Een warm welkom, niet alleen de temperatuur, ook door de havenmeester die met zijn bootje de goede vaarrichting aangaf. Door zandbanken is het hier verraderlijk en goed uitkijken waar je vaart.
Een gezellige havenmeester die iedere dag wel even kwam vragen of je het nog naar je zin had. Door het veranderlijke weer op zee bleven we uiteindelijk een dikke drie weken hangen.
Een gezellige havenmeester die iedere dag wel even kwam vragen of je het nog naar je zin had. Door het veranderlijke weer op zee bleven we uiteindelijk een dikke drie weken hangen.
Daar hadden deze mannen geen last van, waarschijnlijk met hun ogen dicht ploegen ze door het water met hun buit op weg naar de vismarkt. Op de achtergrond zie je een begraafplaats.
Hier vaart Rene voor ons uit met daarvoor de havenmeester. De toren in het midden had eens de grootste moskee ter wereld moeten worden. Als je op het terrein loopt duizelt je het gewoon van de omvang van wat het moeten worden. Begonnen in 1195 en gestopt in 1199 omdat de financier overleed. Ondertussen staat dit er nog van overeind.
Er is een brugverbinding, maar waarom oude tradities overboord zetten als het werkt.
Dag 2 in Marokko, op zoek naar een internetkaartje, wel zo gemakkelijk voor het contact met de rest van de wereld. Na wat tekst en uitleg ontstond er een leuk gesprek en vroegen we aan de mevrouw in het winkeltje of zij een leuk eettentje wist. Nou,,, of we bij haar en haar familie wilden lunchen en het volgende moment werden we gastvrij onthaald. Haar man is een collega van mij en het ijs was dus snel gebroken, was daar toch al niet zoveel voor nodig door de temperatuur. Ik kon hierna zo wel door naar het Vaticaan.
Na de maaltijd wordt er als dank nog wat extra lekker geurende rook verspreid, met een kopje muntthee.
Altijd handig wat reserve onderdelen, maar even zonder dollen, dit is dus koopwaar. De ezel loopt hier naast de Porsche Cayenne, zo dun is de scheidslijn.
2 dirham pp en 10 dirham is 1 euro. Het is nog stevig roeien want er staat een behoorlijke stroom op de rivier de Bouegreg en voor je het weet drijf je op zee.
Op excursie naar Meknes, een van de koningssteden. Rabat is nu de koningsstad en de haven waar wij lagen, de koninklijke jachthaven. De koning hebben we ook verschillende keren langs zien komen en hij ons natuurlijk ook.
Rechts achter door de ingang met boog gingen wij naar onze riad, waar we een kamer hadden gehuurd. Meknes is een gezellige provinciale niet al te toeristische plaats.
of wacht je tot je in de soep mag. Ter plekke en kakelvers, zonder kakel dan want dat gaat niet meer zonder hoofd en eindig je in het zakje naast de weegschaal
leuk praatje met deze man die blaasbalgjes, souffleurs, aan het maken is.
In een ander werkplaatsje maken ze van de 2 helften 1 geheel en klets je ook weer honderd uit over souffleurs
paar gaatjes knippen, 5 ct en een hoop lol samen, want hoe leg je dat uit in t frans. De maatschappij is hier van praatjes, lachen en gezelligheid.
Dit zie je links aan het einde van die laan hierboven, aan de andere kant van die muur is de Meknes Royal Golfclub,
www.moroccogolf.com
De contrasten zijn groot
Na Meknes zijn we weer teruggegaan met de trein naar Rabat. Het weer bleef ons daar vasthouden. We hebben toen vanuit Rabat een reis gemaakt naar Marrakesh, naar het Atlasgebergte en de Sahara.
Op de achtergrond een beroemde filmlocatie
Verpletterende ervaringen en tegenstrijdige gevoelens
The end
7 opmerkingen:
Hallo Remco,
Zo af en toe check ik eens waar jullie uithangen en wat jullie beleven. Wat heerlijk enthousiast allemaal. Jullie beleven van alles als (zee- en zeil)reizigers. Jaloers (heel erg zelfs). Gelukkig noem je af en toe je werk...het is varen met een zeil minder zonder jou aan bureau. In elk geval warme groet aan jullie.
Gert Jan.
Hoi Lia en Remco,
Mooie plaatjes uit Marokko,, en bijzonder hoe jullie het beschrijven. Een aparte wereld die zo te lezen veel indruk heeft gemaakt. Inmiddels weten we dat jullie ook de Sahara hebben aangedaan. Zal ook wel gaaf geweest zijn ondanks de grote hoeveelheid zand. Zeker ook een 1001 nacht ervaring. En dan inmiddels op de Canarische Eilanden. Wat een lekker gevoel om van vakantie in vakantie te rollen. Weet wel dat jullie allemaal jaloerse lezers op jullie blog hebben. Maar wel volgen jullie nog steeds en vrijwel dagelijks gaat de tablet op schoot om even te kijken waar jullie zijn en wat jullie ons te vertellen hebben. Ga lekker verder en blijf genieten. Groetjes John
Remco, ik moet toch nog even een opmerking maken over je nieuwe kledinglijn. Suuuuuuper! !!! Zijn ze ook in zwart met gele strepen?
Hallo wereldreizigers, wat een mooie ervaringen hebben jullie in de pocket! En waanzinnig mooie foto's, die dolfijnen en Remco in een jurk... te leuk. Jullie zijn nu vlakbij Puerto Rico, is ook erg mooi daar. Ik ben benieuwd wanneer jullie de oversteek gaan maken! We wensen jullie veel plezier, blijf vooral schrijven en foto's maken en tot de volgende keer! Groetjes Marcel en Ingrid
Hoi Hoi, wauw al die foto's, gaaf wat jullie allemaal zien en mee maken. En dan die warmte en luchten...... Doen waar je zin in hebt, geen klok, geen haast. Alleen maar chillen!!
Leuke jurk Remco, mis alleen je hoge hakken en je blonde pruik! Geniet ze Ivan.
Wat is het iedere keer weer genieten van jullie verhalen, foto's en belevenissen. Wij zijn benieuwd naar jullie kerstverhaal. De oversteek al gestart of toch nog aan vaste wal in gedachten een kerstkransje gegeten en een lekker diner genuttigd?
Blijf lekker genieten en pas goed op elkaar. Liefs van Boes:-) Jac en Ant
Een reactie posten