Borstrok en aftellen.

Met verbazing zie ik hier de plaatselijke bevolking in lange broeken en truien rondlopen. Sommige hebben wollen mutsen op. Ineens is het in de boot nog maar 25 graden, boven nul, dat nog wel, maar goed ik loop met kippenvel rond. Ik weet niet hoe snel ik een lange broek en wintertrui gevonden moet krijgen. Handschoenen liggen bij de hand, voor het geval….

Na een heerlijke tocht van Druif Bay naar St James Bay, hoog aan de wind en golven water over het dek. Dit alles bij St Thomas op de USVI. Ruyter Bay ligt achter ons en een Hollands gevoel komt in ons op, niet alleen door het weer.

Brakkig mager zonnetje en donkere wolken, waar doet mij dat aan denken. Het is dat het water glashelder is en toch nog steeds rond de 30 graden is.

De andere signalen staan toch echt op een IJspegeltocht. Als ik nog steeds een snor zou hebben gehad, hadden er echt ijspegels in gehangen of snottebellen van emotie. Zal wel komen door de reflectie van de ijzige zon, dat er een kleine zonnesteek aan het opkomen is waardoor je niet meer helder kunt denken. Maar heerlijk is het wel.

Mooi een paar slagen overstag maken voordat het einddoel is bereikt. Het kan niet lang genoeg duren.

Gelukkig hebben we een drijfanker in de vorm van ons bijbootje waardoor het nog langer duurt.

Het wordt langzaam donker en we liggen met een paar andere boten, waar alleen de contouren nog zichtbaar van zijn in deze baai. Hier en daar al een toplicht en de krekels laten duidelijk van zich horen. De radio in de hut staat op een zender met de toepasselijke naam van “Pirate” en laat de duistere klanken horen van Dark side of the moon van Pink Floyd. Toepasselijker kan bijna niet want over 2 dagen is het weer volle maan. Nu alleen door de grijzige lucht die er de hele dag al is een maanloze avond met hier en daar een flikkerende boei in het water, die aangeeft niet over het hoofd gezien te moeten worden. Het wemelt hier van de net boven water uitstekende rotjes met de toepasselijke namen als Cow and Calf, Two Brothers of Buck Island.

Met daarna nog meer klassiekers uit de radio, krekelgeluiden op de achtergrond, klotsend water tegen de spiegel en bruisende golven die op het kiezelstand kapot slaan.

De verlichting op St Thomas is duidelijk zichtbaar en het eiland lijkt wel een omgevallen kerstboom, om maar in de stemming van de onderkoelde temperatuur te blijven. Heerlijk hebben we de maaltijd er maar op aangepast; Chili con Carne en een zware rode wijn om maar warm te blijven.

Vanavond gaat de pyjama weer aan en het dekbed in de hoes.

Ondertussen volgen we op Marinetraffic.com de mv Spuigracht die onze boot naar Southampton brengt. Om de een of andere reden heeft dit schip er zin in en komt eerder aan dan oorspronkelijk gepland was.

Nog maar een dag of 6 en dan is de mv Spuigracht hier op St Thomas en gaat onze boot in de takels om op haar dek vastgesnoerd en gekooid te worden.

Als het goed is pikken we haar weer op rond 10 mei in Southampton en laten we de zeilen weer bollen richting het Caledonian Channel in Schotland.

Waar het ene plan niet doorgaat, ontstaat er altijd weer een ander leuk plan. Een sigaar rokende acteur zei eens: it’s nice when a plan comes together. Zo niet, dan is er altijd weer een ander plan.

Nog 6 dagen van baai naar baai en daarna met het vliegtuig naar New York, even fietsen in Central Park.